والدین موفق چگونه هستند؟

مرکز مشاوره بیات

به قلم حسین بیات روانشناس بالینی

وقتی تصمیم می‌ گیرید که صاحب فرزند شوید، در واقع مسئولیت سنگین و بلند مدت تربیت او را پذیرفته‌ اید. تربیت به معنی تعلیم دادن و پروراندن است. وقتی فرزندان خود را تربیت می‌ کنید، به آن ها می‌ آموزید چگونه رفتار نمایند. یعنی شما با قانون‌ گذاری و اعمال انضباط به آن ها کمک می‌ کنید تا تکلیف خود را بدانند. این مساله احساس امنیت و آرامش خاطر آنان را افزایش می‌ دهد.

در کوتاه مدت انتظار پیشرفت زیادی نداشته باشید

موارد زیادی وجود دارد که دوست دارید به فرزندان خود بیاموزید ولی هیچ رفتاری با یک بار آموختن به دست نمی آید وآنان نیز همیشه برای فرا گرفتن آمدگی ندارند. آموزش نیاز به وقت، حوصله و موقعیت شناسی دارد. اگر والدین در این کار پشتکار نداشته باشند، خسته و بی‌ حوصله شوند یا از کوره در روند، احترام خود را نزد فرزندان از دست خواهند داد.

توقع خود را کم کنید و پیشرفت های کوچک را نیز در نظر بگیرید

کودکان و والدینی که از هر نظر کامل و بی‌ عیب باشند وجود ندارند. فرزندان همیشه آن گونه که والدین توقع دارند عمل نمی‌ کنند. مشکلات کودکان معمولا یک شبه حل نمی‌ شود برخی والدین وقتی درتغییر عادات و رفتارهای فرزندشان به مشکل برمی‌ خورند، به سرعت آشفته و ناامید می‌ شوند و اعتماد به نفس خود را از دست می‌ دهند. حال آن که باید به پیشرفت های کوچک و تدریجی فرزندشان توجه نمایند زیرا کلید پیشرفت های بزرگ، تشویق پیشرفت های کوچک است.

در هر زمان تنها روی یک مشکل تمرکز نمایید

فرزند شما ممکن است مشکلات متعددی داشته باشد ولی اگر شما بخواهید همه موارد را باهم اصلاح نمایید، هرگز موفق نخواهید شد. برای موفقیت باید تنها یک مشکل را در نظر بگیرید و پس از حل آن به نوبت به مشکل دیگری بپردازید. هدفتان را با کلمات ساده‌ ای که برای کودک قابل فهم باشد برایش توضیح دهید و به او بگویید در این مورد خاص دقیقا چه انتظاری از او دارید، مثلا: می‌خواهم قبل از آمدن سر سفره دستهایت را صابون بزنی! سپس به پیشرفت های هر چند کوچک کودک در راه اصلاح رفتارش دقت نمایید، مثلا: قبلا اصلا صابون نمی‌ زده و حالا یک مرتبه صابون زده است، هر چند توقع ما چهار مرتبه صابون در روز باشد و با واکنش های مثبت و تحسین آمیز به او بفهمانید که رفتارش مناسب و مورد پسند است.

با دید مثبت نگاه کنید و هرگز از تحسین کودکتان غافل نباشید

تحسین کودک بسیار ارزشمند است. کودکان در هر مرحله سنی که باشند تمایل دارند والدین آن ها را بپسندند و از آن ها راضی باشند. کودک نمی‌ داند کدام رفتار مناسب و کدام نامناسب است. او هر رفتاری را که با واکنش والدین روبه رو شود یا او را به هدف برساند مثبت تلقی کرده و تکرار خواهد نمود. تصور نکنید داشتن رفتار مناسب امری بدیهی و از وظایف فرزند شما است و یا رفتار های فوق‌ العاده است. این طرز تفکر باعث می‌ شود پرتوقع شوید، نسبت به رفتارهای مناسب فرزندتان بی‌ اعتنا گردید و تنها به رفتار های نامناسب و منفی او توجه نمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *