این کار به دلیل اطمینان نداشتن به خودش است. تجربیات دوران کودکی تجربیات کودکی ما، به مقدار زیادی در رفتارهای اکنون ما تاثیر گذاشته است. گاهی اوقات سعی می‌کنیم تجربه‌های خوب کودکیمان را در بزرگی نیز تکرار کنیم. کودکی که بیش از حد مورد توجه والدین و دیگران قرار گرفته است اکنون نیز سعی دارد آن سطح توجه را با خودنمایی از دیگران دریافت کند. این مورد معمولا در کودکان و نوجوانان اتفاق می‌افتد. به عبارت دیگر آنها هنوز به دنبال مورد توجه قرار گرفتن هستند، اما با روش‌های معمول‌تر. در کودکی آنها با گریه کردن و بالا و پایین پریدن این کار را انجام می‌دادند، اما در بزرگسالی به دنبال راه‌های اجتماعی قابل قبول‌تری می‌گردند. مرا بپذیر یک فرد خودنما معمولا برای همه خودنمایی نمی‌کند و تنها برای افرادی این کار را انجام می‌دهد که می‌خواهد تحت تاثیر قرارشان دهد. اگر شخصی کسی را دوست بدارد بیشتر مایل است که پیش او خودنمایی کرده و توجه او را به دست آورد. بارها این مورد به چشم خورده است که افراد خودنما در گفتگوها دقایقی به لاف‌زدن و خودنمایی می‌پردازند. من شک ندارم که شما حداقل یک نفر را در زندگی خود می‌شناسید که در مورد خودش پیش شما به مبالغه بپردازد اما نه جلوی دیگران. این کار وی به این دلیل است که او دوست دارد شما از او خوشتان بیاید چون شما برایش مهم هستید و او شما را دوست دارد. خودنمایی و هویت چه عواملی باعث می‌شود که یک فرد بخواهد خودنمایی کند؟ عواملی وجود دارد که باعث تقویت هویتی خاص در فرد می‌شود و فرد خودنما آنها را دوست دارد، برای مثال هوش و ذکاوت. فرد این خصوصیات را دوست دارد پس خودش را باهوش و باذکاوت می‌بیند و قطعاً رفتارهایی را برای خودنمایی انجام می‌دهد تا این خصوصیات را به نمایش بگذارد. به طور مشابه اگر آنها مشخصه باهوشی را در فردی تشخیص دهند دوست دارند که همین مشخصه را با خودنمایی نشان دهند تا ثابت کنند آنها هم باهوش هستند . اگر شما واقعا فردی شگفت‌انگیز هستید و معتقدید که دیگران هم شما را به این خصوصیت می‌شناسند پس نیازی به ثابت کردن آن نیست. در واقع ما زمانی خودنمایی می‌کنیم که یا دیگران ما را به طور منفی ارزیابی می‌کنند یا احتیاج به توجه آنها داریم. خودنمایی فقط تلاش ذهن برای اصلاح تصویر فرد است و در این مورد وی تصویر ذهنی که از خود دارد را اگر مشکلی است بهبود بخشد