کوکان در دوران قرنطینه

کودکان به دلیل رو به رو شدن با محدودیت، به سختی می ‌توانند وزن سنگین این شرایط را درک کنند. بسیاری از والدین تلاش می‌ کنند فرزندان خود را در منزل به دلیل شرایط قرنطینه محدود کنند و این شرایط برای کودک به کابوس تبدیل شده است، بنابراین باید از تهدید و تنبیه کودک در منزل خودداری کرد.

 کودکان در شرایط کرونا به میزان کافی نگرانی و اضطراب را تحمل می‌ کنند، و به دلیل محدود بودن و خالی کردن انرژی بدن فعالیت‌ های زیادی در منزل انجام می ‌دهند اما کم حوصلگی والدین، تنبیه کودکان را در پی دارد. در واقع تنبیه باعث ترس در کودک می‌ شود و ایمنی کودک را تهدید می‌ کند. البته کودکان درک کاملی از رفتار اشتباه و تاثیر منفی آن ندارند. اگر به جای تنبیه، نظم را به کودک آموزش دهیم، با افزایش احساس مسئولیت و توانایی تشخیص رفتار مثبت و منفی رو به رو می‌ شوند.

تنبیه کودک مانند زندانی کردن او در اتاق، باعث می‌ شود در آینده آثار جبران ناپذیر شخصیتی، اختلالات اخلاقی و اضطرابی را مشاهده کنیم. فرزندان با فراگیری نظم به جای تنبیه؛ به شکل فردی در قالب خانواده و جامعه، سالم و موفق خواهند بود. همچنین تنبیه بدنی کودک باعث پرخاشگری روانی او می ‌شود.

زمانی که والدین با درس کودک همراه شوند و به او کمک کنند، ناخودآگاه موضوع تنبیه و پرخاشگری کناره گیری می ‌کنند. توصیه می ‌کنیم والدین به جای خواهش از فرزندان برای درس خواندن، به عنوان همکلاسی فرزند خود با او همراه شوند و در موقعیت‌ های مختلف به فرزند خود کمک کنند. والدین می‌ توانند در فعالیت ‌های منزل از فرزندان خود کمک بگیرند، این موضوع هم باعث سرگرمی و هم شکل گیری احساس مسئولیت در آن ها می ‌شود.

همچنین والدین باید از نصیحت کردن پی در پی به کودکان خود پرهیز کنند، نصیحت کردن خواه یا ناخواه در کودک مقاومت ایجاد می‌ کند و باعث لجبازی می ‌شود. همچنین با یک تعارض بین والدین و فرزند رو به رو می‌شویم که در نهایت تنبیه بدنی و آثار مخرب آن را مشاهده می‌ کنیم.