به قلم حسین بیات روان شناس بالینی
کودکان دلبسته پس از ورود مادرانشان به اتاق بازی، خیلی زود مادر را به عنوان پایگاهی امن برای کاوش مورد استفاده قرار میدهند، اما هنگامی که مادر اتاق را ترک میکند، بازی اکتشافی آنان کاهش یافته و گاهی آشکارا آشفته میشوند.
هنگامی که مادر باز میگردد نیز فعالانه از او استقبال کرده و یکی دو دقیقه نزدیک او باقی میمانند و هنگامیکه از بودن او مطمئن شوند، بار دیگر مشتاقانه به کشف محیط اقدام می کنند. مادران به عنوان فردی حساس و پاسخدهنده به گریهها و سایر علائم کودک محسوب می شوند و هر زمان که این کودکان به آرامش بخشی مادرانشان نیاز داشته باشند، آنها با محبت و عشق به نیازهای کودکان رسیدگی خواهند کرد.
درباره دلبستگی ناایمن ، اجتنابی ،این نوباوگان نسبت به والد، هنگامی که حضور دارد، بیاعتنا هستند و زمانی که والدشان آنها را ترک میکند، معمولاً ناراحت نمیشوند و به فرد غریبه مانند والد خود واکنش نشان میدهند و وقتیکه والد آنها را بلند میکند، اغلب به او نمی چسبند. از دیگر سبک های دلبستگی ناایمن در کودکان، سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا است.