اختلال مو کندن

اختلال مو کندن یا Hair Pulling Disorder یکی ازاختلال های وسواسی است. این اختلال محدود به سن و جنسیت نمی باشد و در هر سن و جنسیتی ممکن است به این اختلال مبتلا گردید. معمولا افرادی که از وسواس و فکرهای آزار دهنده رنج می برند، برای کم کردن این مشکلات به این اختلال مبتلا می شوند. برای آشنایی بیشتر با این اختلال باقی این مطلب را مطالعه نمایید.

اختلال مو کندن

افراد مبتلا به این اختلال برای کندن موی خود میل شدیدی دارند. این افراد معمولا در عملکردهای اجتماعی و شغلی مشکلات زیادی دارند. این مشکل حتی در نوزادان هم دیده می شود. البته مشکل در نوزادان در چند سال اول زندگی از بین می رود.

معمولا در بیشتر افراد در سنین بلوغ این اختلال آغاز می شود. نام دیگر این مشکل تریکوتیلومانیا به معنی جنون مو کشیدن می باشد. این مشکل معمولا با اختلالات دیگری همچون افسردگی یا پوست کندن بصورت همزمان وجود خواهند داشت.

نشانه‌های تریکوتیلومانیا

افرادی مبتلا به تریکوتیلومانیا  یک سری نشانه ها از خود نشان می دهند. برخی از مهمترین این موارد عبارتند از:

• فرد مبتلا همیشه موهای خود را می‌کند.
• فرد مبتلا به تریکوتیلومانیا بارها و بارها برای کاهش یا جلوگیری از کندن مو تلاش میکند.
• این کندن مو نباید به خاطر نوعی بیماری پوستی باشد.
• مو کندن موجب ضعف درعملکرد اجتماعی، شغلی و سایرجنبه‌های زندگی فرد مبتلا به تریکوتیلومانیا بیانجامد.

شاید با خواندن این علایم فکر کنید که شما به این بیماری مبتلا هستید. تشخیص اختلال روانی در همه افراد بر عهده‌ی روان‌شناس است. بنابراین به روانشناس مراجعه نمایید. شاید اصلا هیچ مشکلی نداشته باشید و تصور میکنید که این مشکل را دارید.

شیوع و بروز اختلال مو کندن یا تریکوتیلومانیا

همانگونه که در مقدمه گفته شد این بیماری به جنسیت و سن محدود نمی باشد. در کل شیوع این بیماری در هر سن و جنسیتی میتواند رخ دهد. ولی نرخ شیوع ابتلا به تریکوتیلومانیادر سنین و جنسیتهای مختلف متفاوت می باشد.

• در کودکان تفاوت چندانی بین دختر و پسر بودن فرد مبتلا وجود ندارد.
• در نوجوانان نرخ شیوع به این بیماری بین ۱ تا ۲ درصد می باشد و مانند کودکان تفاوت چندانی بین جنسیت افراد وجود ندارد.
• در بزرگسالان نرخ شیوع بین ۱ تا ۲ درصد افراد جامعه است. ولی نرخ ابتلا به تریکوتیلومانیا در زنان بزرگسال با یک جهش عظیمی در حدود ده برابر مردان می باشد.

برخی ویژگیهای اختلال

اختلال مو کندن به یک یا دو جا محدود می‌شود. بعنوان مثال کندن ابرو، کندن مژه، کندن موی سر،صورت، دست و پاها و سایر نقاط بدن. این افراد در هر دوره کندن یک مو را میکنند. این کندن مو حتی ممکن است منجر به کچل شدن در یک منطقه از بدن گردد. این مشکل خود مزید بر علت شده و بیماری را بدتر می کند.

برخی افراد مبتلا به این بیماری بخاطر هوس کردن موهای خود را میکنند.

برخی از افراد هم ابتلا به این مشکل را انکار می کنند. برای این کار کلاه می گذارند یا لباسهای آستین بلند می پوشند. یا با آرایش کردن مشکل خود را پنهان می کنند.

علل اختلال مو کندن یا تریکوتیلومانیا

درمورد علل ابتلا به این بیماری می توان موارد زیر را نام برد.

• اضطراب
• افسردگی
• همزمانی با اختلال وسواسی اجباری
• همزمان با اختلال PTSD
• کندن موبعنوان یک تقویت کننده‌ی مثبت برای این افراد کار می‌کند
• ابتلا به اختلال عادتی

درمان اختلال مو کندن یا تریکوتیلومانیا

راههایی که معمولا برای درمان این مشکل ارائه می شوند عبارتند از

روان درمانی

این شیوه درمانی بسته به سن است. بدین معنی که درمان این بیماری در کودکان با نوجوانان و بزرگسالان متفاوت می باشد.معمولا برای درمان این مشکل از طریق آموزش معکوس سازی عادت استفاده می شود. موارد دیگری که برای درمان این مشکل استفاده می شود، عبارتند از:

• روان درمانی شناختی رفتاری
• بیوفیدبک
• هیپنوتیزم
• درمان رفتاری
• روانکاوی

دارو درمانی اختلال مو کندن

راه درمانی دیگری که برای این درمان استفاده می گردد،دارودرمانی است. البته این روش فقط برای کنترل مشکل استفاده می گردد. این شیوه درمانی نمیتواند به طور اصولی و کلی درمان اختلال باشد.

دارو درمانی می تواند اختلال مو کندن را کنترل کند اما نمی تواند آن را به طور کامل درمان کند. درمان با کلوپیرامین (آنافرانیل)، داروهای تری سایکلیک (سه حلقه‌ای) نشانه داده است که می‌تواند سودمند باشد. فلوکستین (پروزاک) و دیگر SSRI ها نیز تا اندازه‌ای سودمند هستند اما عوارض جانبی نیز به همراه دارند.