چطورمن ارزشمند می شود

شاید پذیرش خودمان همان‌‌ گونه که هستیم، بدون دارایی چشمگیر یا شغل رؤیایی، دشوار باشد. این پذیرش برای برخی چنان دردناک است که هر کاری می ‌کنند تا از آن فرار کنند. این احتمال هم وجود دارد که برخی افراد از خود آگاهی بترسند! طبیعی است که انسان از چنین درد و ترسی فرار کند. اما این فرایند برای کشف ارزش خودمان ضروری است و نباید از زیر آن در برویم. در پس پردهٔ هر احساس به‌ ظاهر دردناکی، به رهایی بی‌ پایان می ‌رسیم. نخستین گام در این مسیر، خود آگاهی است. خودآگاهی کلید دستیابی به احساس ارزشمندی است.

همه ما تصویری از کسی را که می ‌خواهیم باشیم، در ذهنمان داریم. گاهی این تصویر با خود واقعی ما یکسان نیست. داشتن اهداف مختلف و جاه‌ طلبی خوب است، اما هرگز نباید بگذاریم رویاهایمان باعث شوند خود واقعی‌ را کتمان کنیم. انکارِ خود دشمن احساس ارزشمندی است. میل به انکار است که خود آگاهی را دشوار می ‌کند. بسیاری افراد نمی ‌‌خواهند از تصورشان درباره خودشان فاصله بگیرند. آن ها نمی ‌خواهند خود واقعیشان را بپذیرند.

۱_ دایره روابط :

خیلی وقت‌ ها، آدم ‌ها بر اساس تعداد افراد مهمی که می ‌شناسند و با آن ها رابطه نزدیک دارند، اعتبار خودشان را تعیین می ‌کنند.

۲_ نمود فیزیکی و احساسی :

قضاوت و اعتبارسنجی افراد بر پایه نمود بیرونی آن ها در همه ما رخ می‌ دهد. اینکه مردم چه می ‌پوشند، چطور صحبت می ‌کنند و جامعه چه فکری درباره آن ها می کند، برای افراد مهم است.

۳_ حرفه :

شغل و حرفه در ارزش ‌گذاری آدم ‌ها مؤثر است. ممکن است فردی در برخورد با پرستارها سرد باشد، اما با پزشکان رفتاری دوستانه داشته باشد، زیرا باور دارد پزشک آدم موفق ‌تری است! حرفه افراد اغلب در تعیین اهمیت زندگی آن ها نقش دارد.

۴_ دارایی :

میزان دارایی، از میزان حقوق گرفته تا تعداد و نوع ماشین‌ شما، یکی دیگر از عواملی است که در سنجش ارزش خود مؤثر است. معمولا دارایی مادی مدنظر است.