دنیای کودکانه به سه مقطع کودکی اولیه، کودکی میانه و کودکی پایانی تقسیم می‌شود و انسانها باید در هر کدام از این مقاطع به مرور رشد کنند، این درحالیست که بلوغ زودرس موجب می‌شود کودک یکی از مراحل رشدی را به درستی طی نکند و نتواند از نظر فکری و روانی رشد مناسبی داشته باشد، بلوغ زودرس عوارض روانی زیادی برای کودک به وجود می‌آورد و در سنین بالا به صورت افسردگی پدیدار می‌شود.
بلوغ زودرس زمینه‌ساز مشکلات هویتی است، از نظر روانی و اجتماعی پیشرفت تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی یکی از مهمترین عوامل بلوغ زودرس به شمار می‌رود. باتوجه به اینکه دریافت اطلاعات و افزایش آگاهی باید متناسب با مقطع سنی کودکان اتفاق بیفتد، رشد تکنولوژی و اطلاعات، افزایش آگاهی و تغییر سبک الگوهای زندگی در خانواده‌ها موجب شده تا فرآیند بلوغ زودرس به سرعت فراگیر شود.
برخی از کودکان هویت ضبط شده‌ای از والدینشان دریافت می‌کنند، کودکان ساکن شهرستانها از دوران کودکی کنار والدین خود کشاورزی و قالیبافی می‌کنند و نسبت به سایر کودکان زودتر وارد دنیای کار و بزرگسالی می‌شوند، همین مسئله نوعی هویت ضبط شده است که در بلوغ جسمانی و روانی کودک تأثیرگذار است.
نبود بستر مناسب تربیتی در خانواده‌ها را علت دیگر بلوغ زودرس است، عمدتاً تعداد دخترانی که بلوغ زودرس را تجربه می‌کنند بیشتر از پسران است. دختران زودتر وارد دنیای بزرگسالی می‌شوند و کمتر از پسران طعم دنیای کودکانه را می‌چشند. والدین می‌توانند با اصول تربیتی، الگوهای رفتاری، سبک زندگی صحیح و ارائه اطلاعات مناسب سن کودکان، از بلوغ زودرس فرزندان خود جلوگیری کنند.