به قلم حسین بیات روانشناس بالینی :
گاهی والدین و معلمان نمی‌دانند این مشکل بابت شیطنت کودک است یا مشکلی اساسی است که باید به متخصص رجوع کنند. وجود موارد زیر به شما نشان می دهد که باید به همراه فرزندتان به خاطر داشتن مشکل توجه و تمرکز به متخصص یا روان شناس مراجعه کنید. یادتان باشد سعی نکنید که این مشکلات را کم اهمیت نشان دهید زیرا در سال های بعدی تحصیل کودک دچار مشکلات بیشتر و خسارات غیرقابل برگشتی می‌شود.
۱_ حواس پرتی :
در چنین مواقعی به نظر می رسد که وقتی مستقیماً با کودک خود صحبت می کنید گوش نمی دهد. حتی اگر هم عامل محیطی برای حواس پرتی وجود نداشته باشد انگار ذهنش به چیز دیگری مشغول است. مثلا به شما نگاه می‌کند اما نمی شنود و زمانی که از او می خواهید کاری را که گفته اید انجام دهد، اصلاً یادش هم نیست که به او چیزی گفته اید.
۲_ ناتوانی در دقت به جزئیات :
کودکتان نمی تواند به جزئیات دقت کند و در موقعیت های مختلف نظیر خانه و مدرسه بی‌دقتی می کند و کاری که از او خواسته شده را با بی دقتی انجام می دهد. مثلا در انجام تکالیفش حرف، کلمه یا خطوط را جا می اندازد،
۳_ بی رغبتی به تلاش ذهنی :
اغلب از انجام دادن تکالیفی که به تلاش ذهنی مداوم نیاز دارند اجتناب می‌کند. از انجام دادن تکالیفش دل خوشی ندارد و تا می تواند از زیر انجام دادن آن ها در می رود یا آن ها را به بعد موکول می‌کند و آن ها را کش می دهد.
۴_ گم کردن اشیاء و لوازم شخصی :
لوازم مدرسه و لوازم شخصی خود را دائم جا می گذارند یا گم می‌کنند. مثلاً مدام پاکنش را گم می کند، کیف مدرسه اش را در حال رفتن به مدرسه جا می گذارد، جامدادی اش را گم می کند و برنامه درسی اش را درست آماده نمی کند.