اختلال بدشکلی بدن یک بیماری روانی است که فرد مبتلا به دلیل نگرانی افراطی در مورد وضعیت ظاهری بسیار مضطرب می شود. غالباً این نقص یا بسیار جزیی و یا اصلا زاده ی ذهن افراد است. این احساسات بر فعالیت های اجتماعی و شغلی وی تأثیر می گذارند.
افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن:
خود را “زشت” می بینند.
هر روز ساعت ها به عیب هایی که از خود متصورند، فکر می کنند.
از کار یا تحصیل غافل می شوند زیرا نمی خواهند دیگران آنها را ببینند.
از گذراندن وقت با خانواده و دوستان خود می پرهیزند.
برای بهبود ظاهر، جراحی پلاستیک (احتمالاً چندین عمل جراحی) انجام می دهند.
پریشانی شدید عاطفی و رفتارهای مضر را تجربه می کنند.
اختلال بدشکلی بدن، افراد از هر جنسیتی را تحت تأثیر قرار می دهد. بیشتر در سالهای نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می شود( این سنی است که کودکان شروع به مقایسه خود با دیگران می کنند).اختلال بدشکلی بدن یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است.بدون طی روند درمان، اختلال بدشکلی بدن با افزایش سن می تواند بدتر شود. آنها حتی از تغییرات جسمی ناشی از افزایش سن ، مانند چین و چروک و سفید شدن مو ، بیش از حد ناراضی می شوند.
افراد مبتلا به اختلال بدشکلی در بدن ممکن است اختلالات دیگری نیز داشته باشند مانند اختلالات خوردن ، اختلالات اضطرابی ، افسردگی و وسواس و … .
اختلال بدشکلی بدن شباهت هایی به اختلالات خوردن دارد . افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن و کسانی که اختلال خوردن دارند هر دو نگران تصویر بدن خود هستند. تفاوت در این است که فرد مبتلا به اختلال خوردن بر وزن و فرم بدن خود تمرکز می کند اما فرد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن نسبت به یک قسمت خاص از بدن مضطرب است.
خود را “زشت” می بینند.
هر روز ساعت ها به عیب هایی که از خود متصورند، فکر می کنند.
از کار یا تحصیل غافل می شوند زیرا نمی خواهند دیگران آنها را ببینند.
از گذراندن وقت با خانواده و دوستان خود می پرهیزند.
برای بهبود ظاهر، جراحی پلاستیک (احتمالاً چندین عمل جراحی) انجام می دهند.
پریشانی شدید عاطفی و رفتارهای مضر را تجربه می کنند.