بیماری پرخوری عصبی یا “بولیمیا نرووزا” یک از شایع‌ترین اختلال‌های خوردن در جهان است. این افراد به طور مخفیانه مقادیر زیادی غذا را به صورت غیر قابل کنترل می‌خورند و سپس سعی می‌کنند توسط روش‌های مختلف از کالری اضافی که وارد بدن خود کرده‌اند را پاکسازی کنند. این اختلال در 1.5 درصد از زنان جوان و 0.1 درصد از مردان جوان رخ می‌دهد.
مبتلایان به اختلال پرخوری عصبی، احتمالا از نظر ذهنی به شدت درگیر وزن و شکل بدن شان هستند و ممکن است خود را به سختی مورد انتقاد و قضاوت قرار دهند. از آنجایی که این موارد به تصویری که از خود در ذهن دارند مربوط است و فقط مربوط به غذا نیست، درمان‌شان آسان نیست و در واقع خیلی سخت است ولی درمان موثر می‌تواند باعث شود که احساس بهتری از خودشان پیدا کنند و روش خوردن مناسب‌تری را در پیش بگیرند.
شدت بیماری پرخوری عصبی را با تعداد دفعاتی که مبتلایان در هفته اقدام به پاکسازی (استفراغ، تنقیه و…) می‌کنند، می‌سنجند که معمولا حداقل هفته‌ای یک بار به مدت سه ماه اتفاق می افتد و سپس تصمیم‌گیری‌های لازم جهت درمان صورت می‌گیرد. تحقیقات نشان داده افرادی که به پرخوری عصبی دچار هستند معمولا دارای وزن متوسط هستند و مشکلی در وزن طبیعی آن‌ها وجود ندارد.
علائم پرخوری عصبی
غذا خوردن افراطی و بیش از حد معمولی و تلاش برای پاکسازی کالری مصرفی با ورزش سنگین یا استفراغ نشان دهنده پرخوری عصبی است. علائم پرخوری عصبی در اوایل سن 12 سالگی و برخی اوقات زودتر نشان داده می‌شوند. افراد سالم نیز گاهی اوقات به پرخوری دچار می‌شوند ولی این پرخوری اختلال محسوب نمی‌شود.
- درگیری ذهنی و عملی درباره شکل بدن و وزن
- ترس از افزایش وزن
- دوره‌های تکرار شونده خوردن بیش از حد غذا (ناپرهیزی)
- ناتوانی در کنترل میزان غذای مورد استفاده
- انجام ورزش شدید یا استفراغ برای کاهش وزن
- امتناع از خوردن
- استفاده از مکمل‌های غذایی و گیاهی به صورت اغراق شده برای کاهش وزن
- عدم اعتمادبه‌نفس و نارضایتی از فرم بدنی
- امتناع از شرکت در جمع‌های دوستانه و فعالیت‌های اجتماعی
- استفاده از ملین ها، دیورتیک ها یا تنقیه بعد از غذا در صورت عدم نیاز
- روزه گرفتن، محدود کردن کالری یا پرهیز از برخی غذاها بین پرخوری
بهترین روش درمان پرخوری عصبی
اگر به این اختلال یا اختلال خورن هنگام عصبانیت دچار هستید می‌توانید با استفاده از تکنیک‌های مختلف این اختلال را کنترل کنید. تشخیص و درمان قطعی اختلال پرخوری عصبی توسط مشاوران و افراد متخصص امکان پذیر است. اختلال پرخوری در صورتی که در زمان مناسب درمان نشود می‌تواند مشکلات برگشت ناپذیری را در زندگی فرد ایجاد کند و حتی منجر به مرگ شود. سبک زندگی سالم می‌تواند تاثیر بالایی بر روی کاهش علائم اختلال پرخوری عصبی و بهتر شدن رژیم غذایی افراد شود.
روان درمانی
برای درمان اختلال پرخوری عصبی یا بولیمیا اولین روشی که مورد استفاده قرار می‌گیرد روان درمانی است. درمان شناختی رفتاری نوعی مشاوره فردی است که بر روی تغییر تفکر و رفتار شما تمرکز دارد. افراد مبتلا به این اختلال با گفتگو درمانی و صحبت کردن بی پرده درمورد مشکل خود به درک بیشتری درمورد افکار، احساسات و پرخوری خود می‌رسند. پس از اینکه فرد به درک بهتری درمورد اختلال خود رسید درمانگر سعی می‌کند با آموزش تکنیک‌های مختلف علائم پرخوری عصبی را کاهش دهد.
دارو درمانی
برای درمان و مقابله با پرخوری عصبی می‌توان از داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب استفاده کرد. مهار کننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین که نوعی داروی ضدافسردگی است نیز برای درمان پرخوری و کاهش استفراغ استفاده می‌شود. این داروها بر روی درمان استرس و اضطراب و افسردگی نیز تاثیر می‌گذارد.
مراجعه به روانشناس
اگر علائم پرخوری عصبی در شما وجود دارد بهتر است در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید؛ زیرا این اختلال اگر درمان نشود می‌تواند خطر مرگ داشته باشد. زمان مراجعه به روانشناس بهتر است به بهترین شکل ممکن درمورد احساسات خود توضیح دهید و سعی کنیدبی پرده درمورد مشکل پرخوری خود صحبت کنید.
اختلال پرخوری یکی از اختلالات شایع در جهان است که بیشتر در افراد جوان رخ می‌دهد. اینترنت و فضای مجازی نیز تاثیر بالا و بدی بر روی تصور افراد نسبت به وزن و بدن خود دارد. در کلینیک روانشناسی و لورتا نوروفیدبک بیات بهترین و استانداردترین نوع مشاوره برای درمان افراد متبلا به اختلال پرخوری ارائه داده می‌شود.
سئوالات متداول
1- اختلال پرخوری عصبی چیست؟
ین افراد به طور مخفیانه مقادیر زیادی غذا را به صورت غیر قابل کنترل می‌خورند و سپس سعی می‌کنند توسط روش‌های مختلف از کالری اضافی که وارد بدن خود کرده‌اند را پاکسازی کنند.
2- چند درصد از زنان و مردان جهان به اختلال پرخوری عصبی دچار هستند؟
این اختلال در 1.5 درصد از زنان جوان و 0.1 درصد از مردان جوان رخ می‌دهد.
3- علائم پرخوری چیست؟
- درگیری ذهنی و عملی درباره شکل بدن و وزن
- ترس از افزایش وزن
- دوره‌های تکرار شونده خوردن بیش از حد غذا (ناپرهیزی)
- ناتوانی در کنترل میزان غذای مورد استفاده
- انجام ورزش شدید یا استفراغ برای کاهش وزن
- امتناع از خوردن
- استفاده از مکمل‌های غذایی و گیاهی به صورت اغراق شده برای کاهش وزن