به قلم حسين بيات روان شناس بالينی
بسیاری از پدر و مادرها کودکانشان را که در سنین ۴ و ۵ سالگی قرار دارند، در جریان تصمیمشان برای طلاق قرار نمی‌دهند، درحالی که این تصمیم سبب دوگانگی در فرزندشان می‌شود.والدین نباید در حضور فرزندان یکدیگر را تهدید به طلاق کنند؛ زیرا شنیدن این کلمه برای فرزندان ترس و دلهره ایجاد می‌کند.
والدینی که قصد طلاق دارند باید طلاق را در شرایطی انجام دهند که کمترین آسیب را به فرزندان وارد کند. فرزندان خود را از امر طلاق آگاه کنید. بسیاری از والدین مسئله طلاق را با فرزندان خود که در سنین ۴ یا ۵ سالگی قرار دارند، در میان نمی‌گذارند. این امر سبب دوگانگی در زندگی فرزند و ایجاد اضطراب در او می‌شود. هم‌چنین والدینی که نمی‌دانند چگونه این امر را به فرزندان خود بگویند حتماً به روانپزشک کودک و یا روانشناس کودک مراجعه کنند.
بعد از طلاق، والدین نباید کودک خود را به عنوان ابزار قدرت مورد استفاده قرار دهند زیرا این امر به کودک آسیب می‌زند و کودک فکر می‌کند که احساسات او به بازی گرفته شده و از حمایت والدین خود بهره‌مند نیست. والدین توجه داشته باشند بعد از طلاق اگر حضانت فرزند با یکی از آن‌هاست نباید فرزند را از دیدن والد دیگر محروم کنند. به فرزند خود بگویید که ما از یکدیگر جدا شده‌ایم ولی تا آخر پدر و مادر تو هستیم و همیشه از تو حمایت می‌کنیم.
رابطه عاطفی بین فرزند و پدر و مادر بعد از طلاق والدین باید حفظ شود. باید فرزند در برنامه‌ای مرتب به دیدن پدر یا مادر خود که حضانت با او نیست، برود. هم‌چنین در این رفت و آمدها هیچ وقت او را وسیله‌ای برای انتقال پیام تبدیل نکنید. پشت‌سر یکدیگر بد نگویید. باید بدانید که شما تا آخر عمر پدر یا مادر فرزند خود هستید و فرزند باید دیدگاه خوبی نسبت به والدین خود داشته باشد.
مسئله طلاق را با فرزند خود در میان بگذارید. با او صحبت کنید که دیگر نمی‌توانید در کنار یکدیگر زندگی کنید و قصد جدایی دارید. گاهی ممکن است فرزند حس کند که او مقصر این جدایی است. در این رابطه از او سوال کنید و او را مطمئن کنید که این جدایی به خاطر او نیست. در این خصوص می‌توانید از روانشناس یا مشاور هم راهنمایی بگیرید.