برای یادگیری دوچرخه سواری، نیاز به دوچرخه دارید و برای یادگیری مدیریت پول، به کمی پول. کودکان با تمرین و مدیریت پول خود، امکان آموختن مفاهیم جدیدی مانند پس‌انداز برای آینده، اهداف را به ترتیب اولویت بندی کردن و تاخیر در رضایت و خرسندی را پیدا می‌کنند. در غیر این صورت، این مسائل به نظر انتزاعی یا نامربوط ممکن است به نظر برسند.
پول تو جیبی دادن به کودکان این امکان را می‌دهد که در یک محیط کم‌خطر، خطاها را امتحان کنند، به نحوی مشابه یادگیری رانندگی در یک پارکینگ خالی است. اگر کودک هشت ساله شما نتواند به همراه خانواده یکی از دوستانش به سینما برود، زیرا همه پول تو جیبی خود را برای خرید اسباب بازی صرف کرده است، احتمالاً وقتی پول تو جیبی هفته بعد را دریافت کند، برنامه‌ریزی بهتری را انجام خواهد داد.
به بیانی دیگر، بهتر است اینطور فکر کنیم که بدون ارائه پول تو جیبی از ابتدا ممکن است به کودک آموزش دهیم که خریدهای هوسی و بی‌برنامه را انجام دهد، اما با تعیین یک مقدار مشخص پول تو جیبی و آموزش صحیح و کافی ارزش پول به کودکان، آینده کودکان خود را بسازید.
پول تو جیبی به یادگیری کودکان کمک می کند!
وقتی از چهار یا پنج سالگی فرایند پول تو جیبی دادن به کودکان آغاز شود، به آنها کمک می‌شود ارزش پول را درک کرده و چگونگی مدیریت آن را یاد بگیرند. به عنوان مثال، هنگامی که بچه‌ها پول توجیبی دریافت می‌کنند، باید تصمیم بگیرند که آیا آن را خرج کنند یا پس‌انداز کنند، و اگر انتخاب کنند پس‌انداز کنند، یاد می‌گیرند که برای رسیدن به آرزوهایشان باید مدتی صبر کنند.
از طرفی دیگر، ارائه پول توجیبی به کودکان می‌تواند به‌آن‌ها کمک کند تا پیامدهای تصمیم‌گیری‌های اشتباه را تجربه کنند؛ تجربه‌هایی مانند گم کردن پول یا بدون برنامه‌ریزی خرج کردن آن. به فرزندانتان اجازه دهید چند اشتباه کوچک را تجربه کنند، چرا که این تجربیات جزء فرآیند یادگیری می‌شوند. همچنین، اگر با هوش و با موازنه به کودکان پول توجیبی داده شود تا آن را به مدیریت نیازمندی‌های خود بپردازند، این یک راهکار عالی برای تقویت حس مسئولیت‌پذیری و کمک به استقلال بیشتر آنها محسوب می‌شود.
البته، نحوه‌ی خود مدیریت پول نیز برای کودکان یک آموزش مهم است. به عنوان مثال، هنگامی که فرزندتان مشاهده می‌کند که شما در تعیین سقف هزینه‌ها دقت می‌کنید و در جستجوی خریدهای با قیمت مناسب به دنبال کالاهای مورد نیاز خود هستید، آموزش اهمیت برنامه‌ریزی مالی و پایبندی به آن را غنی می‌کند. این مهارت تا حد زیادی در رفع اختلال یادگیری در کودکان تاثیرگذار است.
از چه سنی باید پول تو جیبی دادن به کودکان را شروع کنیم؟
حدود پنج یا شش سالگی به عنوان یک سن معمولی برای شروع پول تو جیبی دادن به کودکان معمولاً در نظر گرفته می‌شود. با این حال، برخی از والدین قبل از شروع دوره پیش‌دبستانی شروع به این کار می‌کنند، در حالی که برخی دیگر تا سن ۱۰ سال یا بیشتر صبر می‌کنند. به عبارت دقیق‌تر، هیچ سن مشخصی برای شروع پول تو جیبی دادن به کودکان وجود ندارد و بهترین زمان آن لحظه است که کودک شما درک کند که پول می‌تواند چیزهایی که می‌خواهد را برای او خریداری کند.
بنابراین، اگر کودک شما به پول بی‌توجهی دارد و پول‌های خود را به سرعت از دست می‌دهد، بهتر است تا زمانی که علائمی از اینکه از پس‌انداز پول لذت می‌برد یا به چگونگی استفاده صحیح از آن فکر می‌کند، منتظر باشید و پول تو جیبی را به او ندهید.
میزان پول تو جیبی کودکان باید چقدر باشد؟
تعیین میزان مناسب پول توجیبی برای بچه‌ها بستگی به منابع مالی خانواده، هزینه‌های روزمره در منطقه شما و سطح رفاه شما دارد. در واقع، مقدار ثابتی برای اینکه چقدر پول توجیبی بدهید وجود ندارد. اگرچه برخی قوانین کلی وجود دارد، اما تصمیم‌گیری نهایی درباره مقدار مناسب بر عهده خانواده شما است.
یکی از راه‌های ممکن برای محاسبه مقدار پول توجیبی می‌تواند استفاده از فرمولی متناسب با سن بچه‌ها باشد، به عنوان مثال، ممکن است به ازای هر سال از زندگی کودک، مقداری مشخص پرداخت کنید. این مقدارها تا حدی نمونه است و بستگی به شرایط خانواده می‌تواند کمتر یا بیشتر شود.
استفاده از این فرمول به کودکان کمک می‌کند تا ارزش پول را درک کنند و تصمیم‌گیری‌های مالی را یاد بگیرند. همچنین، این روش می‌تواند از پرسش‌های مکرر کودکان درباره میزان پول توجیبی کاسته و احتمالاً درگیری‌های بین خواهر و برادر را کاهش دهد. علاقه مندان جهت آشنایی بیشتر با تکنیک‌های پول تو جیبی دادن به کودکان و کسب مشاوره کودک و نوجوان، می‌توانند با ما در ارتباط باشند.
توصیه می‌شود که یک روال ثابت برای دادن پول توجیبی ایجاد کنید، مثلاً هفتگی یا ماهیانه. این کمک می‌کند تا کودکان به ثبات در زمان دادن پول عادت کنند. همچنین، اگر نظام کنونی جواب نمی‌دهد، هیچ نیازی به احساس گیرایی یا ناراحتی نیست؛ می‌توانید با کودک خود بنشینید و راهکارهای مختلف را مورد بررسی قرار دهید.
آموزش پس انداز کردن و بخشیدن به کودکان
احتمالاً مایلید که به فرزندان خود اجازه دهید تصمیم بگیرند که چه مقدار از پول توجیبی خود را صرف خرج، چه مقدار را با دیگران به اشتراک بگذارند و چه مقدار را پس‌انداز کنند. این امر هیچ اشکالی ندارد؛ زیرا این اجازه به آنها کمک می‌کند تا از تجربیات خود، به همراه موفقیت‌ها و اشتباهات، درس‌های ارزشمندی بگیرند.
اما به جای این رویکرد، می‌توانید دستورالعمل‌هایی ایجاد کنید که ارزش‌ها و اهداف شما را منعکس کند. به عنوان مثال، می‌توانید از فرزندتان بخواهید که ۱۰ درصد از پول توجیبی خود را پس‌انداز کند و ۱۰ درصد دیگر را به یک مؤسسه خیریه‌ای از انتخاب خود اهدا کند. همچنین، ممکن است بخواهید پس‌انداز را به دو بخش “ثابت” و “جاری” تقسیم کنید. پس‌اندازهای ثابت مستقیماً به حساب بانکی کودکتان وارد می‌شوند، که ممکن است از قبل تولد یا همراه خودش برای افتتاح آن اقدام کرده‌اید. این مبلغ برای هزینه‌های طولانی‌مدت مانند تحصیل در آینده یا سایر خریدهای مهم ذخیره می‌شود. پس‌اندازهای جاری در خانه و در دسترس کودک باقی می‌ماند تا او به اختیار خودش هزینه کند، حتی اگر او به طور منظم موجودی خود را کاهش دهد. این امکان ویژگی معاشرت با پول و تجربه مستقیم آن را برای او فراهم می‌کند، حتی در صورت استفاده اضطراری از پس‌انداز.
بیشتر بخوانید: دروغگویی در کودکان
آیا والدین می توانند در مورد نحوه خرج کردن پول تو جیبی کودکان اظهار نظر کنند؟
ممکن است از خودتان بپرسیدید: «اگر فرزندم بخواهد پول توجیبی خود را برای ترقه یا تفنگ اسباب‌بازی صرف کند، چه اقدامی باید بکنم؟» اما نگران نباشید! می‌توانید نظارتی مناسب را در ارتباط با پول توجیبی داشته باشید. به جای تهیه لیست محدودی از اقلام ممنوعه، پیشنهاد می‌شود دستورالعمل‌های کلی ارائه دهید. به عنوان مثال، می‌توانید بگویید: «تو می‌توانی پول توجیبیت را به هر شیوه‌ای که دوست داری صرف کنی، فقط با شرط اینکه مشکلی ایجاد نکنی». این به شما امکان می‌دهد که بازه‌ی وسیعی از گزینه‌ها را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر کودک شش ساله شما بخواهد مقداری از پول توجیبی خود را برای خرید شیرینی و آب‌نبات دندان‌خرابکن صرف کند، کافی است به این تبصره «ایجاد مشکل» اشاره کنید.
آیا درست است که در ازای کمک در وظایف خانه به کودکان پول تو جیبی داده شود؟
بعضی از والدین سعی می‌کنند پول تو جیبی دادن به کودکان را به انجام وظایف خانگی مرتبط کنند، اما اکثر کارشناسان تربیت کودک با این رویکرد مخالفت می‌کنند. یکی از دلایل این مخالفت این است که با توجه به روحیه فرزندان، احتمالاً پول توجیبی برای ایجاد انگیزه کافی نخواهد بود. همچنین، زمانی که بچه‌ها برای انجام وظایف خانگی پول دریافت می‌کنند، تجربه‌ی مناسبی از عضویت در یک خانواده و تشکیل یک تیم نخواهند داشت. این بسیار مهم است که به آنها آموزش دهیم که همه اعضای خانواده مسئولیت‌هایی در قبال گروه دارند و این یک مسئله غیرقابل مذاکره است. اگرچه آنها ممکن است در مورد انجام کارهای خانگی کمی اعتراض کنند، اما ارتباط معنادار با مشارکت فعال در وظایف خانگی برای آنها بسیار اساسی و ارزشمند است.
بیشتر بخوانید: چگونه به کودکان پول تو جیبی بدهیم؟
وام یا قرض دادن به کودکان
یکی دیگر از نکاتی که باید در رابطه با پول تو جیبی دادن به کودکان بدانید، قرض دادن پول به کودوکان است. وقتی کودک شما از شما می‌پرسد: “مامان، این اسباب بازی جدید را برایم می‌خری؟” و سپس با نگاه ترحم‌آمیز التماس می‌کند و اظهار می‌کند: “قول می‌دهم وقتی رسیدیم خانه، از پول توجیبیم پسش بدهم!” چه باید کرد؟ در حالی که مشکلی با اسباب‌بازی و قیمت آن ندارید، دادن این قرض کوتاه‌مدت می‌تواند درس مفیدی برای کودک شما باشد؛ اما می‌توانید برخی از اقدامات احتیاطی را به صورت یک بازی توافقی اجرا کنید. این روش می‌تواند تاثیر بسزایی در آموزش مفهوم زمان به کودکان بگذارد.
به عنوان مثال، ابتدا از فرزند خود بخواهید یک تعهد مثلثی را در قالب یک رسید امضاء کند تا وقتی پول را به شما بدهد، این موافقت ناگهانی را فراموش نکند. این نه به معنای برخورد با کودک شما به عنوان یک مشتری غریبه و سختگیرانه است، بلکه فرض می‌شود که شما والدین آگاهی دارید و این یک توافق ساده و بازی‌گونه برای آموزش وفای به تعهد و عهد به کودکان است. اگر کودک شما به طور ناگهانی پول کافی برای پرداخت به شما ندارد، می‌توانید اسباب‌بازی را موقتاً نگه دارید تا زمانی که پول را دارد یا پس‌انداز کند، در غیر این صورت ممکن است نادیده گرفتن واقعیت یا عدم توجه به وضعیت مالی در راستای دستیابی به هدف به کودکان یاد دهد.
همچنین می‌توانید اسباب‌بازی را به عنوان توافقی برای کاهش مقدار پول توجیبی بعدی خود به او هدیه دهید یا در دفعات بعدی که پول توجیبی به او می‌دهید، “صورتحساب” اسباب‌بازی را از مقدار پول کم کرده و سپس اسباب‌بازی را به او بدهید. این تمامی اقدامات با توجه به دیدگاه و نحوه تربیت شما است و هیچ‌کدام از آنها پیام منفی برای کودک شما ندارد. برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره به صفحه درمان با نوروفیدبک مراجعه کنید.