ترجمه : حسین بیات (روان شناس بالينی، دوره دكترای تخصصی روانشناسی سلامت)
افسردگی اختلال پنهان و منزوی کننده ای است که تمام افراد مبتلا، آن را به‌‌گونه متفاوتی لمس کرده اند و همین ویژگی باعث می شود نحوه برخورد با افراد افسرده، برای دیگران گیج کننده باشد. آیا کسانی که از اختلال افسردگی رنج نمی برند، می توانند دردناک بودن آن را درک کنند ؟ آگاهی ما از افسردگی چقدر است ؟ معمولا احساس غم و ناامیدی زودگذر را به افسردگی نسبت می دهیم، اما افسردگی، دارای نشانه هایی است که بیشترشان نامحسوس هستند. به همین دلیل فرد افسرده نمی تواند دردناک بودن این وضعیت را برای اطرافیانش اثبات کند
علم روانشاسی تاکنون گام های بلندی در راه درمان این اختلال برداشته است، اما هنوز علت واقعی این بیماری و دلیل تاثیر یا عدم‌تاثیر درمان ها بر آن را نمی دانیم. تنها چیزی که مسلما تحمل افسردگی را راحت تر می کند، درک و آگاهی اطرافیان درباره این بیماری و حمایت آن ها تا رهایی فرد از چنگال آن است. اگر تاکنون در برخورد با فردی افسرده به سکوت یا نصیحت متوسل شده اید و فرد افسرده پذیرای آن نبوده است، وقت آن است که خودتان را آماده‌ی شناخت بیشتر این بیماری مرموز و پنهان کنید تا بهتر بتوانید از افراد افسرده‌ای که می‌شناسید حمایت کنید
۱_ آماده کمک به او باشید :
به‌گفته دبورا سرانی روانشناس، بهترین کاری که برای فرد افسرده می توانید بکنید، این است که آماده کمک به او باشید این روانشناس در این باره می گوید : (زمانی که با افسردگی خودم دست و پنجه نرم می کردم، شفا بخش ترین لحظات زمانی بود که موقع گریستنم یکی از عزیزانم کنارم می نشست و بدون اینکه چیزی بگوید، دستانم را در دستانش می فشرد یا جملات محبت آمیزی را برای آرام کردنم به زبان می آورد : تو برام ارزشمندی! هر کاری از دستم برمیاد بگو تا برات انجام بدم ! ما یک راهی برای بهترکردن حال تو پیدا می‌کنیم و …
۲_ قضاوت یا انتقاد نکنید :
حرف هایی که به فرد افسرده می زنید، بر او تاثیر می گذارند. قدرت این حرف ها و اثرشان را دست کم نگیرید. سرانی می گوید از گفتن جملاتی نظیر این اجتناب کنید : (تو فقط باید دیدگاهت رو عوض کنی و به جای نیمه خالی لیوان به نیمه پرش نگاه کنی) یا (فکر کنم همه مشکلات تو مال فکراییه که تو سرت داری. اگه از اتاقت بیای بیرون و بری تو اجتماع، طرز فکرت عوض میشه) معنای این جملات این است که فرد افسرده توانایی کنترل احساسات خود را دارد به انتخاب خودش می‌خواهد افسرده باشد ! این جملات نه تنها غیر احساسی و نامهربانانه هستند، بلکه می توانند انزوای فرد افسرده را تشدید کنند
۳_ درد آن ها را کوچک جلوه ندهید :
(تو بیش از حد حساسی) یا (چرا با هر مسئله بی اهمیتی به هم می ریزی) با گفتن این جملات باعث خجالت و سرافکندگی فرد افسرده می‌شوید، وضعیت ناخوشایندش را انکار می کنید و این حقیقت را نادیده می‌گیرید که او با اختلالی دشوار و پنهان دست و پنجه نرم می کند، نه بی‌حالی یا ضعف شخصیتی
۴_ صبور باشید :
صبر نتیجه قدرتمندی دارد و با خود امید را به ارمغان می آورد و امید برای فرد افسرده ای که حامی صبوری نداشته باشد، دست نیافتنی به نظر می رسد. گاهی اوقات، حمایت از فرد افسرده کار سختی است. (چی بهش بگم؟ چی بهش نگم؟ چه کار کنم؟ چه کار نکنم؟) فراموش نکنید همین که همیشه آماده کمک به فرد افسرده باشید و از او بپرسید به چه نحوی می توانید به او کمک کنید، موهبتی شگفت انگیز برایش خواهد بود